Citin Majek Jamek

Rond drie uur vanmiddag zijn we de stad gaan verkennen. Al zo,n twintig jaar is het hotel ingeklemd tussen een overdekte bazaar. Vol met kleine kraampjes die van 9 uur ’s morgens tot nu, bijna twaalf uur ’s avonds open zijn. Er zijn nog een aantal mooie koloniale gebouwen die nu als musea en informatiecentra worden gebruikt, afgewisseld met super moderne wolkenkrabbers en daartussen allerlei kleine bedrijfjes en et tentjes.

Rond zeven uur krijgen we trek en gaan op zoek. Opeens een aantal donderslagen en de hemel barst los. We kunnen nog net op tijd een Burger King induiken. Alsof er een warme douche over ons heen stort. Het is een chaos van hollende mensen en toeterende auto’s. Je zou toch denken dat ze het wel gewend zijn!

Op de heen weg had ik een aantal mensen gezien die voet massages gaven en ik had mij voorgenomen om aan het eind van de dag mij eens lekker laten masseren. Nou Claudia, het voelde aan alsof ik bij jou op de bank lag, heel apart hoor op een plastic klapstoeltje op straat. Niks geen luxe praktijk, kleedje, handdoekje, beetje olie en een soort Tijger balsem en maar kneden. Ruud wilde ook wel, maar voor hem geen handen werk. Hij werd bewerkt met stokjes. Hij is er nog niet achter of hij het wel zo lekker vond. Ze voeten zitten er gelukkig nog aan maar hij dacht op een gegeven moment, nog ff en ze breken eraf. Hij lacht nu wel weer maar ik denk niet dat het voor herhaling vatbaar is. Nee Claudia, toch maar liever jouw genezende handen.

Morgen gaan we naar een oud Portugese fort en een cruise op een rivier, nog wat andere mooie plaatsen, maar daar lezen jullie morgen over. Wordt vervolgd….