Kangaroo Island

Vandaag deel twee van mijn solo tour, met Sue, Alex en Anna naar Kangaroo Island.
Het is een flinke rit naar Cape Jarvis, waar de veerboot tussen het eiland en het vaste land vaart. Alles moet per boot overgevaren worden.
Het eiland is nog een van de weinig natuurlijke plaatsen op de wereld en dat willen ze ook zo houden. Er is een strenge controle op alles wat naar het eiland gaat.
De verdwijnede kust staat in schril contrast met het geweldig grote land dat er achter ligt, een puntig stukje land, maar daar achter het grootste eiland ter wereld.
De zee is behoorlijk woest, de overtocht duurt 45 minuten en is het beste uit te houden op het dek. Kingscote is de ‘hoofdstad’, als we de kust naderen zien we de vakantie huizen en een leeg strand. We lunchen bij de plaatselijke pub met uitzicht over de zee. Aan het overkant van de zee ligt Antarctica!
Op weg naar Osprey Heights aan Vivonne Bay. Het eiland is zo puur, amper wegen en lege stranden. Het is niet moeilijk om je voor te stellen hoe de eerste ‘witte’ mensen hier op het eiland hebben geleefd, het is nog niet veel veranderd. Alles is zo totaal anders dan het vaste land.
Op weg naar Osprey Heights rijden we langs een glasblazerij, dat blijkt een oud collega van Alex te zijn. Alex is vroeger glasblazer geweest en had deze man 19 jaar niet gezien. Dat werd een bijzonder bezoek.
Zijn werk is heel kunstzinnig speciaal zijn techniek in het maken van ogen. Ik kon het niet nalaten om voor Richard en Claudia iets te kopen.
Achter zijn huis lopen we tegen een groep Kangaroos aan, ze zijn wild maar worden bijgevoerd door de eigenaar. Ze noemen de groep een ‘mob’, een familie compleet met Joey, een baby kangaroo. Ze zien er bijna menselijk uit met hun stevige armen.
Vechtende kangaroos zijn best gewelddadig en kunnen met hun scherpe voorpoten aardige verwondingen aanrichten. Er werd heel wat gegromd en gedreigd terwijl we daar stonden.
Er zijn maar een paar bestraatte wegen op het eiland en ons vakantie huis ligt aan een ‘dirt road’. We stoppen eerst nog bij de General Store van Vivonne Bay, een soort winkel/restaurant waar van alles wat te koop is.
Osprey Heights is een vakantie huis van hout en golfplaat, in de traditionele bouw van het eiland, een groot balkon en ruime comfortabele kamers.
Sue heeft eten mee genomen, zelfs Maaslander Kaas, speciaal voor mij, maar eerst gaan we op verkenning. Het huis ligt hoog boven de weg, aan de overkant ontdekken we een paadje dat naar de monding van een rivier leidt, met een kleine steiger waar we de ondergaande zon kunnen bewonderen. Wat mooie foto’s kunnen maken die goed de sfeer van het moment weergeven.
We lopen nog wat verder en horen opeens wat geritsel, wat een geluk, we staan oog in oog met een koala. De foto’s spreken voor zich.
Eenmaal terug doen we ons tegoed aan al het lekkers dat Sue mee heeft genomen.